నవ లోకం

కొత్తాగా కనిపించే ఉదయం, కలతనే చెరిపేయదా
హాయిగా ఈ వీచే గాలి, విసుగునే మరిపించదా
పొద్దులొ పూచి రేయిలొ రాలే, పూవుల జన్మొక వింత
మబ్బులొ ముసురు మంచుగ మారి నా పై కురిసిందంట
నా పయనం సాగాలిక , నా పాదం అలిసే దాక

ఇన్ని వర్ణాలు ఉంటాయంటే నమ్మలేదా సమయం
చినుకును తాకి విరబూసే హరివిల్లును చూసేనే నయనం
కొమ్మల కూసి , కోనలొ ఎగిరే కొకిల గానం వింటా
వంపులు తిరిగే నది వయ్యరం మురిపించేనే దారి వెంటా
నా కవనం సాగాలిక , నా ఊహలు అలిసే దాక

-సంతొష్ దరూరి