సంఘహిత

గురుతుగా దాచుకుంట గుండెకే హద్దుకుంట నేస్తమా... నీ ఙ్నాపకం నిను చూడని దూరం ఎంతంటే యెద తలుపు తెరిచే ఘడియంతె నేస్తమా నీతొ నడిచాలే... మరపు రాని రోజులు గడిచాయె ఎందుకొ గురుతుకు వచ్చాయి కనులెదుట ఆసగ నిలిచాయి -సంతోష్ దరూరి