సంఘహిత

వలపు చెక్కిలి ఎదుట.... నా మౌనం ఎంతనే మసగా మబ్బుల వాన.....సొగసు నిగ్గుల తేనా విసగి నాపై వాల వింతేలనే........ మెరిసే అలల పై విరిసే ఉహలనే కలిసే కలలొదిగి రచించే కావ్యానికిక హద్దేలనే పరవశం నా హౄదయ మానసం విరహం నా కవన గాంధర్వం సర్వం నా స్పౄశలకు ఓ వరం ఊహలు మలచి ఊపిరి పోసిన కవితాత్మయ దౄశ్యం ....నా కవితొన్మాదం -సంతొష్ దరూరి

నీటిలొని చేపకు నింగి ఎత్తు ఎమి యెరుక నిన్ను యెరుగని ప్రపంచానికి ... నీ గుణమెమి యెరుకా ఉన్న చోటే నీవుండి దూరాన్ని కనలేవొయ్ పాదం కదపక ముందే దూరం అని చింతేలా ఆ గమ్యం నీ పాదం చేరుట ఇక వింతేగా --సంతొష్ దరూరి