సంఘహిత

ఎప్పుడు ఈ అక్షరాల చాటే  తల దాచుకున్నా....  ఉద్వేగం పొందినపుడు  అశలు రెక్కలైనప్పుడు    కోరికలు కురుసినప్పుడు ఏప్పుడు తడవకుండా  సముద్రాన్ని ఈదుతున్నా    గాలికి కరగని గంధానై ...మంటలు  చెరచని  విరహన్నై

చీకటి లొ హృయుదయం విరుచుకున్నా  ఎవరికి  తెలుస్తుంది కనిపించని చెవులకి... వినిపించె కళ్ళకు    మాత్రం తప్ప!  నీకు పంపించని లేఖ కూడా సందేశమే నువ్వు నేను కలిసి ఉన్నా .. నాకది వైరాగ్యమే నా ప్రతి మాట కవిత్వం కాకపొవచ్చు .. ప్రాసలు విరగి పడి ఉండవచ్చు  అపుడు ఈ అక్షరాలు మ్మత్రమే న వెంట నిలిచాయి  నీకు నాకు వారధిగా.....